Coaching i mentoring są obecnie jednymi z najbardziej popularnych kierunków kształcenia. Jest to spowodowane rosnącym zapotrzebowaniem na usługi coachów, którzy coraz częściej są niezbędnym elementem każdej korporacji. Jakie są zatem naukowe podstawy tych dwóch dziedzin? Co sprawiło, że zyskały na takiej popularności?
Psychologia humanistyczna jako podstawa coachingu
Głównym nurtem, na którym opiera się obecny coaching, jest psychologia humanistyczna. Za twórców tego odłamu psychologi uważa Carla Rogersa i Abrahama Maslowa, psychologów, którzy na podstawie swoich badań stworzyli unikalny proces postępowania z pacjentem. Według założeń Carla Rogersa człowiek powinien być kierowany w pozytywny sposób w stronę zmian. Podstawowym założeniem jego podejścia było niekrytykowanie pacjentów podczas procesu zmian. Wychodził on z założenia, że pozytywny przekaz i brak krytyki zmienią postępowanie pacjenta na lepsze. Metoda ta osiągała świetne efekty w pracy z ludźmi, którzy wymagali pomocy specjalisty. Abraham Maslow znany jest głównie ze skonstruowania piramidy wartości, która obrazowała jak, dopiero po spełnieniu podstawowych potrzeb jednostka zajmowała się bardziej ambitnymi potrzebami.
Główne założenia psychologi humanistycznej wykorzystywane w coachingu
Coaching i mentoring czerpie pełnymi garściami z psychologi humanistycznej. Podstawową kwestią jest brak krytyki osoby, którą opiekuje się coach lub mentor. W momencie, kiedy mentor chce zmotywować swojego podopiecznego do zmian, doskonale wie, że krytykowanie go nie doprowadzi do założonych efektów. Zamiast krytyki wad osoby objętej coachingiem mentor stara się zwrócić uwagę na pozytywne aspekty i mocne strony osoby, którą się zajmuje. Podejście to jest praktycznie całkowicie oparte na założeniach psychologi humanistycznej.
Podsumowanie
Coaching i mentoring opierają swoje fundamentalne założenia na psychologi humanistycznej. Główne założenia tego nurtu psychologi znalazły swoje zastosowanie w obecnej pracy mentorów i coachów.